Reisverslag Roemenië september 22

Verslag reis Roemenië sept 2022

Het transport bestond uit schoolmeubilair, hulpgoederen voor vluchtelingen uit Ukraine en goederen voor de plattelandsbevolking in noordoost Roemenië, vlakbij de grens van de republiek Moldavië.
Tevens willen we ons oriënteren wat de mogelijkheden zijn voor hulp bij onderwijs aan kinderen die de capaciteiten hebben voor een vervolgstudie, maar wie het ontbreekt aan financiële middelen of thuis geen ruimte of elektriciteit hebben.

Deelnemers:

Wiebe Kamminga, Renger Visser, Ineke de Jong, Sieds Wobbes, Liliana Heikamp (tolk)
Tjeerd Heikamp (chauffeur), Riepke Herder (chauffeur)

Van de jeugdclubs uit Oudega hebben we een totaalbedrag van € 3.000,00 ontvangen voor het kopen van noodzakelijke goederen.
Van diverse personen en bedrijven zijn giften ontvangen, waarvan ter plaatse in Roemenië goederen zijn gekocht.

Maandag 12 sept is in Wolvega de vrachtauto geladen. We zijn begonnen om 8.00 uur.
12 vrijwilligers hadden zich beschikbaar gesteld deze klus te klaren.

Dinsdag 13 sept zijn Tjeerd en Riepke vroeg vertrokken.

Donderdag 15 september zijn de overige deelnemers per vliegtuig vertrokken vanaf Eindhoven naar Cluj Napoca.

Donderdag 15 sept arriveren Tjeerd en Riepke bij Costy in Gilau.
Samen met de reizigers per vliegtuig is dit het eerste overnachtingsadres in Roemenië.
Bij de grens in Roemenië kregen de chauffeurs oponthoud omdat een schoonheidsverklaring van de vervoerde goederen ontbrak. Via bemiddeling van pastor Paul Marica is de vrachtauto door de douane verzegeld, met de afspraak dat bij het lossen op maandag 19 sept in Osesti de goederen door de douane geïnspecteerd worden.

Vrijdag 16 september
Diverse adressen in Gilau worden bezocht.
De bewoners worden geholpen door Costy, die een stichting heeft voor ondersteuning van probleemgevallen.
Op het eerste adres waren de woonomstandigheden verschrikkelijk om aan te zien. Twee gezinnen moesten de woning delen, bij beide delen diende een gordijn als voordeur. Het dak lekte, her en der stonden emmers voor opvang van regenwater.
Onmenselijk was hoe een gehandicapt kind op bed lag te schreeuwen. Voor beide gezinnen een uitzichtloze situatie.
Omdat er geen geld was voor het betalen van de afvalstofheffing, wordt het vuilnis niet opgehaald, waardoor op het erf, gelegen aan de openbare weg, een vuilnisbelt is ontstaan.

Gevraagd wordt om hulp voor het repareren van het dak

Het tweede adres was een etagewoning. Een gezin met vier kinderen, moeder met een verstandelijke beperking. De vader was dagloner en niet aanwezig.
Eén kind had een lichamelijke beperking en lag bewegingsloos op de grond, kon niet zelfstandig opstaan. De oudste dochter moest naar speciaal onderwijs , maar is bij de gemeente te weinig in beeld. Hier zou de stichting van Costy met hulp van ons meer bij betrokken kunnen zijn.
Bij alle bezochte gezinnen ontbrak het aan financiële middelen voor het volgen van (speciaal) onderwijs, met als gevolg geen toekomst.
Het derde adres was een woning, eigendom van een Nederlander, beschikbaar gesteld voor huisvesting van 12 vluchtelingen uit Ukraine. Aan 5 kinderen hebben we een rugtas met schoolbenodigdheden verstrekt. De volwassenen hadden of zochten werk.
Allen verklaarden terug te willen naar Ukraine.

Zaterdag 17 september
Riepke en Tjeerd vertrekken om 9 uur met de vrachtauto naar de eindbestemming Iasi, de overige deelnemers vertrekken een half uur later.

Zondag 18 september
Bij een groothandel kopen we hulpgoederen voor vluchtelingen Ukraine.
Pastor Paul Marica krijgt voor +/- € 750,00 voornamelijk zonnebloemolie, bloem, suiker en zout. Dit is bestemd voor ondergebrachte vluchtelingen in de republiek Moldavië.
Vertegenwoordigers van de gemeente Voinesti krijgen voor eenzelfde bedrag aan hulpgoederen, die naar de opvanglocatie in Iasi gaan.
We brengen een bezoek aan de opvanglocatie voor vluchtelingen uit Ukraine. Deze locatie is georganiseerd door UNHCR ,de vluchtelingenorganisatie van de VN.
UNHCR is ter plaatse en schaalt capaciteit en noodhulp op in Oekraïne en de buurlanden. Ze zijn continu bezig om hulp te verlenen aan de meest kwetsbare mensen.
Ze zorgen o.a. voor: noodopvang, noodhulpgoederen en gezondheidszorg.
We krijgen een rondleiding op de locatie. We zijn onder de indruk hoe alles is geregeld.
Het is een tijdelijke opvang, na enige tijd worden de vluchtelingen over diverse locaties in Roemenië verspreid.

Hierna zijn we naar het multifumktioneel centrum en school in Schitu Stavnic gegaan, waar om een uur of vijf een gesprek was gepland met o.a. Burgemeester Dobreanu en andere vertegenwoordigers van de Gemeente en de school.

We werden hartelijk ontvangen en kregen allemaal een bod bloemen uitgereikt.

Uit het gesprek kwam naar voren dat de gemeente voor kinderen die hiervoor in aanmerking kwamen wel reiskosten vergoede, maar geen studie- en verblijfskosten. Hierdoor is verder studeren eigenlijk niet mogelijk. Bij de Gemeente was er grote behoefte voor de aanschaf van een tractor omdat het voor hen onmogelijk was deze via reguliere weg te verkrijgen.

Maandag 19 september
We vertrekken vroeg naar het plaatsje Osesti, waar we wachten op de douaneambtenaren voor inspectie van de inhoud van de vrachtwagen. We krijgen toestemming om te lossen en leveren schoolmeubilair af voor een school die gerenoveerd wordt.

Dinsdag 20 september
Riepke en Tjeerd vertrekken om 8.00 uur voor de terugreis naar Nederland.
De overige deelnemers brengen ’s morgens een bezoek aan de school in Schitu Stavnic. Het valt op hoe goed de school is onderhouden en hoe goed verzorgd de kinderen er uit zien.
We maken een rondleiding door het dorp. Het resultaat van 25 jaar onderwijs blijkt o.a. uit de huisvestingsomstandigheden. Door goed onderwijs hebben de kinderen meer mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Ook door toedoen van Burgemeester Dobreanu heeft het dorp t.o.v. ruim 25 jaar geleden een metamorfose ondergaan. Hier bespreken we de mogelijkheid om 4 leerlingen die geen goede thuissituatie hebben, te plaatsen op een internaat in de grote stad. Een en ander is al besproken met de ouders. Ook wordt er een kostenplaatje gemaakt.

‘s Middags bezoeken we samen met pastor Paul Marica diverse dorpen in de buurt van Negresti. Opvallend is hoe groot de verschillen zijn t.o.v. Schitu Stavnic.
In een gezin met 9 kinderen is de moeder overleden aan kanker. Het jongste kind is ongeveer 1,5 jaar oud. De leefomstandigheden zijn erbarmelijk. De oudste zoon wil graag een studie volgen in techniek en landbouwmachines. In dit deel van Roemenië is landbouw de grootste bron van inkomen. Om geld te kunnen verdienen wil hij graag het trekker rijbewijs halen. Helaas ontbreekt het dit gezin aan financiële middelen voor een studie in het vervolgonderwijs.

In dezelfde “reed” verderop een gezin waar men vorig jaar elektriciteit en waterleiding gekregen heeft. De 15-jarige dochter wil graag een verpleegopleiding volgen . Maar ook dit gezin ontbreekt het aan alles.

Een ander gezin met een alleenstaande moeder, wil de oudste dochter graag de studie volgen voor huisarts. Ook hier ontbreekt het helaas aan ruimte en financiële middelen.

Voor al deze gevallen onderzoeken we wat er mogelijk is.

Woensdag 21 september

Wij vertrekken om 9.00 uur uit Jasi en arriveren na een mooie reis weer bij Costy in Gilau.

Hier worden we zeer gastvrij ontvangen. ’s Avonds hebben we daar een uitgebreide maaltijd en de volgende ochtend nog een ontbijt.

Donderdag 22 september
Om 9.00 uur beginnen we aan onze reis huiswaarts.
We hebben een goed gevoel bij onze reis. In Roemenië zijn veel verbeteringen sinds de revolutie eind 1989. Helaas is er nog heel veel bittere armoede, met name in het noordoostelijke deel van Roemenië. Hulp is een bittere noodzaak.
Helaas wordt in dit deel van Roemenië lang niet elke gemeente bestuurd door een burgemeester die zich inzet voor de plaatselijke bevolking.
Wij als bestuursleden van beide stichtingen willen onze hulp bieden om de bittere armoede te verlichten en de leefomstandigheden beter te maken.

гис-технологии
ткани для вышивания