Geschiedenis

шаблоны сайтов
joomla

Hulp Transport Roemenië is gestart in 1991. Toen is het echtpaar Visser (Pieter en Gjetsje) in de volksmond voor de eerste keer naar Roemenië geweest met een Volkswagen bus vol goederen.

Toen al bleek onder het bewind van Ceaucescu dat het volk in verschillende delen van Roemenië leefde in erbarmelijke omstandigheden en dat deze reis niet de eerste en enige zou blijven.

Er werden foto's en dia's gemaakt, en deze werden met een reisverslag verteld aan een ieder die het wilde horen. Nu gebeurde dit in het begin eigenlijk alleen in eigen parochie. Pieter en Gjetsje waren Christelijk Gereformeerd, en binnen deze gemeente ontstond een actieve vrijwilligersgroep die zich steeds meer bezighield met het inzamelen van gebruikte kleding.

Dit nam op een gegeven zulke grote vormen aan, zodat men moest uitzien naar een grotere ruimte waar men alle goederen kon verwerken.

Achter het bedrijf van Pieter en Gjetsje Visser stond een grote loods, die we mochten gebruiken voor het sorteren van kleding en het inpakken en klaarzetten van de dozen voor de gezinnen in Roemenië. Met vereende vrijwilligerskrachten werd het gebouw aangepast, verwarmd en verlicht.

Inmiddels was het 1994 en werd er een stichting in het leven geroepen, omdat het in de goede zin des woords enigszins uit de hand dreigde te lopen.

De stichting heeft ten doel, zo staat in de oprichtingsakte, steun te verlenen aan de bevolking van Roemenië, zulks tot behoud, herstel en verbetering van de goede levensomstandigheden, een en ander met inachtneming van democratische principes.

De stichting tracht haar doel onder meer te verwezelijken door:

• Het geven van goederen
• Het beschikbaar stellen van gelden voor investeringen
• Het steunen met en overdragen van kennis aan de plaatselijke bevolking

Er kwam inmiddels zoveel kleding, dekens, schoenen enz. binnen, en de vraag vanuit Roemenië werd ook steeds groter, zodat werd besloten in het vervolg met vrachtwagen en busjes af te reizen naar Roemenië. Nog steeds worden de goederen gesorteerd in de grote loods achter de winkel van Pieter Visser. Gelukkig hebben we extra opslagruimte gekregen bij BC-fashion in Zwaagwesteinde. Vanuit deze lokatie worden de vrachtwagens geladen.

De stichting rijdt momenteel jaarlijks met drie grote vrachtwagens naar Roemenië. Elk jaar gaan we richting (moldavië) het noorden waar we de goederen zelf bij de bevolking afleveren. ± 300-400 gezinnen krijgen dan (afhankelijk van de gezinssamenstelling) een grote doos van ± 2 meter lang, 40 cm hoog, 40 cm breed. Deze doos bevat veel textiel, speelgoed voor de kinderen, sjalen sokken,mutsen (door vrijwilligers zelf gebreid).

Voor ziekenhuizen worden ook diverse dozen met ziekenhuiskleding, medicijnen e.d. meegenomen. Elektronische orgels voor kerken worden meegenomen. Babydozen vol goederen voor kindertehuizen. Voor de scholen nemen we elk jaar stoelen en banken mee.   

Om de zaak financieel rond te krijgen worden er verschillende aktiviteiten georganiseerd op scholen, in kerken, een sûtelaktie van koeken, bezoeken aan verenigingen, voetbalclubs, akties bij middenstanders b.v. Rense’s Resto met de haringactie enz.

U zult begrijpen dat het kleine groepje vrijwilligers van HTR (ontstaan in de Chr.Geref.Kerk) inmiddels is uitgegroeid tot een interkerkelijk en buitenkerkelijk gebeuren ± 70 vrijwilligers. Gelukkig zijn er ook mensen van buiten één of andere kerk betrokken bij H.T.R.

Leden van de vereniging OBS “de Westereen” b.v. breit veel kleding voor HTR

Zoveel mensen die in touw zijn voor onze naaste in nood. Zoveel mensen die hun naaste een warm hart toedragen, dat de koude rillingen soms over je rug lopen.

Drie vrachtwagens met zes vrijwilligers gaan in de vroege morgen van maandag 5 mei 2008 richting Roemenië. Ze keren terug op vrijdag 16 mei. Voor sommige vrijwilligers veertien vrij vragen bij de baas, voor sommigen veertien dagen weg van de zaak.

Pro Deo, voor niets.

En het is echt geen vakantietrip die veertien dagen naar Roemenië. Schrijnende armoe, mensen (vooral kinderen) zonder toekomst. Dan komen wij met een lading goederen, (voor ons van geen enkele waarde meer) kleding die we niet meer gebruiken, misschien nog nooit hebben gedragen omdat we het niet meer mooi vonden of het niet meer modieus was.

Maar voor deze mensen in Roemenië zijn even de zorgen voorbij, en schijnt eventjes de zon.

Na zo'n enerverende reis met al z'n problemen bij de grenzen van Hongarije en Roemenië komen de vrijwilligers terug en zien we later de foto's en de film en dan weten we:

Zolang we kunnen, zolang we vrijwilligers kunnen vinden, zolang we de zaak financieel rond kunnen krijgen, zolang we zoveel kleding binnenkrijgen……BLIJVEN WE RIJDEN EN GAAN WE DOOR!!

We kunnen ook niet anders want bij terugkomst hebben de chauffeurs de nieuwe lijst voor het volgend al weer meegenomen.

De geste van Dantumadeel ’82 om onze stichting even in het zonnetje te zetten is door onze vrijwiiligers zeer gewaardeerd. De schouderklop heeft inmiddels een prominente plaats gekregen in het “hok”.

Voor uw aandacht en betrokkenheid alsmede voor de financiële ondersteuning onze hartelijk.